Περὶ ὧν ἔλεγεν Σολομὼν ὁ σοφός, ὅτι δυσσεβοῦντες ὑποκρίνονται εὐσεβεῖν.

 «Ἔστι γάρ, φησίν, ὁδός, ἣ δοκεῖ τισιν εὐθὴς εἶναι, τὰ δὲ τελευταῖα αὐτῆς βλέπει εἰς πυθμένα ᾅδου.Παρ.14,12

 Υπάρχει λει (ο Σολομώντας ο σοφός)  , κάποιος δρόμος ο οποίος σε μερικούς φαίνεται ίσιος, ενώ το τέλος του καταλήγει στον πυθμένα του Αδου . Παρ.14,2

Αίρεση (από το ρήμα αιρούμαι =  επιλέγω, προτιμώ) Είναι η επιλογή μέρους της διδασκαλίας της Εκκλησίας και εμμονή σε αυτό από μέλη της εκκλησίας.

 1. Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν, καὶ ἐν ὀδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη, καὶ ἐπὶ καθέδρα λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν.
Μετάφραση (Τιμ. Κιλίφη): Eίναι ευτυχισμένος ο άνθρωπος, που δεν πήγε σε σύναξη
ασεβών και δεν στάθηκε σε δρόμο αμαρτωλών και δεν κάθησε εκεί που κάθονται διεφθαρμένοι.

Τοὺς μετανοοῦντας προσδέχεσθε, τοῦτο γὰρ θέλημα τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ· τοὺς κατηχουμένους στοιχειώσαντες βαπτίσατε, τοὺς ἀθέους αἱρεσιώτας ἀμετανοήτως ἔχοντας διαστείλαντες ἀφορίσατε ἀπὸ τῶν πιστῶν καὶ τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ ἐκκηρύκτους ποιήσατε, καὶ παραγγείλατε τοῖς πιστοῖς παντοίως αὐτῶν ἀπέχεσθαι καὶ μήτε λόγῳ μήτε προσευχαῖς κοινωνεῖν αὐτοῖς. Oὗτοι γάρ εἰσιν ἀντίδικοι καὶ ἐπίβουλοι τῆς Ἐκκλησίας, οἱ διαφθείροντες τὸ ποίμνιον καὶ μολύνοντες τὴν κληρονομίαν, οἱ δοξόσοφοι καὶ παμπόνηροι, περὶ ὧν ἔλεγεν Σολομὼν ὁ σοφός, ὅτι δυσσεβοῦντες ὑποκρίνονται εὐσεβεῖν. «Ἔστι γάρ, φησίν, ὁδός, ἣ δοκεῖ τισιν εὐθὴς εἶναι, τὰ δὲ τελευταῖα αὐτῆς βλέπει εἰς πυθμένα ᾅδου.» Oὗτοί εἰσιν, περὶ ὧν ὁ Κύριος πικρῶς καὶ ἀποτόμως ἀπεφήνατο λέγων, ὅτι εἰσὶν ψευδόχριστοι καὶ ψευδοδιδάσκαλοι, οἱ βλασφημήσαντες τὸ Πνεῦμα τῆς χάριτος καὶ ἀποπτύσαντες τὴν παρ' αὐτοῦ δωρεὰν μετὰ τὴν χάριν, οἷς οὐκ ἀφεθήσεται οὔτε ἐν τῷ αἰῶνι τούτῳ οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι, οἱ καὶ Ἰουδαίων δυσσεβέστεροι καὶ Ἑλλήνων ἀθεώτεροι· οἱ Θεὸν τὸν ἐπὶ πάντων βλασφημοῦντες καὶ τὸν Υἱὸν αὐτοῦ καταπατοῦντες καὶ τὴν διδασκαλίαν τοῦ Πνεύματος διαπτύοντες, οἱ τοὺς θείους λόγους ἀρνούμενοι ἢ μεθ' ὑποκρίσεως προσποιούμενοι δέχεσθαι, ἐφ' ὕβρει Θεοῦ καὶ ἀπάτῃ τῶν προσιόντων αὐτοῖς, οἱ τὰς ἱερὰς γραφὰς ἐνυβρίζοντες καὶ τὴν δικαιοσύνην ὅ, τι ποτέ ἐστιν ἀγνοοῦντες, οἱ τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ διαφθείροντες ὡς ἀλώπεκες μικροὶ ἀμπελῶνα καὶ μερίδες ἀλωπέκων γινόμενοι.

 

Oὓς φεύγειν ὑμᾶς παρακαλοῦμεν, ἵνα μὴ λάβητε βρόχους ταῖς ἑαυτῶν ψυχαῖς· «Ὁ συμπορευόμενος γάρ, φησίν, σοφοῖς σοφὸς ἔσται, ὁ δὲ συμπορευόμενος ἄφροσιν γνωσθήσεται.» Oὔτε γὰρ κλέπτῃ δεῖ συντρέχειν, οὐδὲ μετὰ μοιχοῦ μερίδα τίθεσθαι, ἐπείπερ καὶ ὁ ὅσιος ∆αυίδ φησιν· «Κύριε, τοὺς μισοῦντάς σε ἐμίσησα καὶ ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς σου ἐξετηκόμην, τέλειον μῖσος ἐμίσουν αὐτούς, εἰς ἐχθροὺς ἐγένοντό μοι.» Καὶ τῷ Ἰωσαφὰτ ὁ Θεὸς ὀνειδίζει διὰ τὴν πρὸς Ἀχαὰβ φιλίαν καὶ συμμαχίαν καὶ τὴν πρὸς Ὀχοζίαν, λέγων διὰ Ἰοὺ τοῦ προφήτου· «Eἰ ἁμαρτωλῷ σὺ φιλιάζεις ἢ μισουμένῳ ὑπὸ Κυρίου σὺ βοηθεῖς; διὰ τοῦτο ἐξαίφνης ὀργὴ Κυρίου ἐγένετο ἐπὶ σέ, εἰ μὴ ὅτι ἡ καρδία σου εὑρέθη τελεία πρὸς Κύριον, διὰ τοῦτο ἐφείσατό σου Κύριος· πλὴν ὅτι διεκόπη τὰ ἔργα σου καὶ συνετρίβησαν αἱ νῆές σου.»Φεύγετε οὖν τῆς κοινωνίας αὐτῶν, καὶ τῆς πρὸς αὐτοὺς εἰρήνης ἀλλότριοι τυγχάνετε· περὶ αὐτῶν γὰρ ὁ προφήτης ἀπεφήνατο, λέγων, ὅτι «Oὐκ ἔστιν χαίρειν τοῖς ἀσεβέσιν, λέγει Κύριος.» Oὗτοι γάρ εἰσιν οἱ κρύφιοι λύκοι, οἱ ἐνεοὶ κύνες οἱ οὐ δυνάμενοι ὑλακτεῖν, οἳ νῦν μὲν εἰσὶν ὀλίγοι, προκόψαντος δὲ τοῦ χρόνου καὶ τῆς συντελείας ἐγγιζούσης πλείονες καὶ χαλεπώτεροι ἔσονται, περὶ ὧν ὁ Κύριος ἔλεγεν, ὅτι «Ἀρα ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» Καί· «∆ιὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν, καὶ ἐλεύσονται ψευδόχριστοι καὶ ψευδοπροφῆται καὶ δώσουσι σημεῖα ἐν τῷ οὐρανῷ, ὥστε εἰ δυνατὸν καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς ἀπατῆσαι.» Ὣν τῆς πλάνης ῥύσεται ἡμᾶς Κύριος ὁ Θεὸς διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τῆς ἐλπίδος ἡμῶν.

Καὶ γὰρ καὶ ἡμεῖς, διερχόμενοι τὰ ἔθνη καὶ ἐπιστηρίζοντες τὰς Ἐκκλησίας, τοὺς μὲν ἐν πολλῇ νουθεσίᾳ καὶλόγῳ ἰατικῷ ὑγιάσαντες ἐπανηγάγομεν μέλλοντας ὅσον οὐδέπω θνήσκειν ἀπάτῃ, τοὺς δὲ ἀνιάτως ἔχοντας ἐξεβάλομεν τῆς ποίμνης, ἵνα μὴ ψωραλέας νόσου μεταδῶσιν καὶ τοῖς ὑγιαίνουσιν ἀρνίοις, ἀλλὰ καθαρὰ καὶ ἄχραντα, ὑγιῆ καὶ ἄσπιλα διαμείνῃ Κυρίῳ τῷ Θεῷ. Καὶ ταῦτα κατὰ πόλιν πανταχοῦ εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην τοῦ κόσμου πεποιήκαμεν, καταλιπόντες ὑμῖν τοῖς ἐπισκόποις καὶ τοῖς λοιποῖς ἱερεῦσιν τήνδε τὴν καθολικὴν διδασκαλίαν ἀξίως καὶ δικαίως εἰς μνημόσυνον ἐπιστηρισμοῦ τοῖς πεπιστευκόσι Θεῷ, διαπεμψάμενοι διὰ τοῦ συλλειτουργοῦ ἡμῶν Κλήμεντος τοῦ πιστοτάτου καὶ ὁμοψύχου τέκνου ἡμῶν ἐν Κυρίῳ, ἅμακαὶ Βαρνάβᾳ καὶ Τιμοθέῳ τῷ ποθεινοτάτῳ υἱῷ καὶ Μάρκῳ τῷ γνησίῳ, σὺν οἷς καὶ Τίτον ὑμῖν γνωρίζομεν καὶ Λουκᾶν,Ἰάσωνά τε καὶ Λούκιον καὶ Σωσίπατρον.

∆ι' ὧν καὶ παρακαλοῦμεν ὑμᾶς ἐν Κυρίῳ, ἀπέχεσθαι παλαιᾶς συνηθείας καὶ δεσμῶν ματαίων, ἀφορισμῶν,παρατηρήσεων, βρωμάτων διορισμοῦ, βαπτισμάτων καθημερινῶν· «Τὰ ἀρχαῖα γὰρ παρῆλθεν, ἰδοὺ γέγονεν καινὰ τὰ πάντα.» 

  

Σύνοδος Λαοδικείας (κανόνες)  Κανὼν λγ':

Οὔτε συνεύχεσθαι αἱρετικοῖς, ἢ σχισματικοῖς.

 

Α'. Πριν από όλα νά φυλάγεσθε, επίσκοποι, από τις τρομερές καί επικίνδυνες και αθέμιτες αιρέσεις, αποφεύγοντάς τις σαν φωτιά πού καίει όσους τις πλησιάζουν. Νά αποφεύγετε επίσης και τά σχίσματα. Καθόσον δεν είναι θεμιτό ούτε ο νους νά παρεκλίνει σε ανόσιες αιρέσεις, ούτε από τούς ομόφρονες νά χωρίζεστε εξαιτίας φιλαρχίας.

 2. Γιατί καί τά παλιά χρόνια όσοι τά αποτόλμησαν αυτά, δεν απέφυγαν την τιμωρία. Τον Δαθάν, λόγου χάρη, καί τόν Αβειρών, πού επαναστάτησαν εναντίον τού Μωυσή, τούς κατάπιε ή γη^1, ο Κορέ πάλι καί οί διακόσιοι πενήντα πού ήταν μαζί του καί έξεγέρθηκαν εναντίον τού Ααρών, έγιναν παρανάλωμα της φωτιάς, ενώ ή Μαριάμ, πού κατηγόρησε τόν Μωυσή ότι κοιμήθη­κε μέ είδωλολάτρισσα, αποβλήθηκε από τό στρατόπεδο γιά εφτά μέρες², επειδή έλεγε ότι ό Μωυσής πήρε γυναίκα Αίθιόπισσα. 3. Καί όχι μόνο αυτοί, αλλά καί ό Αζαρίας, πού λεγόταν καί Οζίας καί ήταν βασιλιάς τού Ιούδα, επειδή φέρθηκε μέ θράσος απέναντι της ιεροσύνης καί θέλησε νά προσφέρει θυσία θυμιάματος, πράγ­μα πού δέν άρμοζε σ’ αύτόν, επειδή δέν ύπάκουσε στόν αρχιερέα Αζαρία καί τούς ογδόντα Ιερείς πού τόν έμπόδιζαν, παρουσίασε λέπρα στό μέτωπό του καί έτρεξε νά βγει άπό τό ναό, γιατί τόν τι­μώρησε ο Κύριος³.

Β'. Ας προσέχουμε λοιπόν, αγαπητοί, ποιά ήταν ή δόξα των στασιαστών καί πόσο εύτελής ή απόφασή τους. Γιατί, εάν εκείνος  πού έξεγείρεται έναντίον βασιλέων είναι άξιος τιμωρίας, έστω καί άν είναι γιός ή φίλος του, πόσο μάλλον εκείνος  πού επαναστεΐ εναντίον των Ιερέων; Γιατί, όσο ανώτερη είναι ή Ιεροσύνη από τή βα­σιλεία, επειδή αγωνίζεται γιά τήν ψυχή, τόσο πιό βαρειά τιμωρία...

 ΠΕΡΙ ΣΧΙΣΜΑΤΩΝ ΒΙΒΛΙΟΝ ΣΤ (ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ 1  ΑΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΓΑ  ΕΠΕ  114 ΕΔΩ 

 

 

Προς κορινθιους Α 11:19 διοτι ειναι αναγκη να υπαρχωσι και αιρεσεις μεταξυ σας, δια να γεινωσι φανεροι μεταξυ σας οι δοκιμοι.

Ματθ. 24,12 ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν
Γαλ. 5,20 εἰδωλολατρία, φαρμακεία, ἔχθραι, ἔρεις, ζῆλοι, θυμοί, ἐριθεῖαι, διχοστασίαι, αἱρέσεις,
Γαλ. 5,21 φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κῶμοι καὶ τὰ ὅμοια τούτοις, ἃ προλέγω ὑμῖν καθὼς καὶ προεῖπον, ὅτι οἱ τὰ τοιαῦτα πράσσοντες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσιν.

Προς κορινθιους Α΄ 3:3 επειδη ετι σαρκικοι εισθε. Διοτι ενω ειναι μεταξυ σας φθονος και ερις και διχονοιαι, δεν εισθε σαρκικοι και περιπατειτε κατα ανθρωπον;

Προς κορινθιους Α΄ 1:10 Σας παρακαλω δε, αδελφοι, δια του ονοματος του Κυριου ημων Ιησου Χριστου, να λεγητε παντες το αυτο, και να μη ηναι σχισματα μεταξυ σας, αλλα να ησθε εντελως ηνωμενοι εχοντες το αυτο πνευμα και την αυτην γνωμην.

Προς κορινθιους Α΄ 11:18 Διοτι πρωτον μεν οταν συνερχησθε εις την εκκλησιαν, ακουω οτι υπαρχουσι σχισματα μεταξυ σας, και μερος τι πιστευω·

Πετρου Β΄ 2:1 Υπηρξαν ομως και ψευδοπροφηται μεταξυ του λαου, καθως και μεταξυ σας θελουσιν εισθαι ψευδοδιδασκαλοι, οιτινες θελουσι παρεισαξει αιρεσεις απωλειας, αρνουμενοι και τον αγορασαντα αυτους δεσποτην, επισυροντες εις εαυτους ταχειαν απωλεια

Α ́ Κορ. Α ́ 11 – 13. « εδηλώθη μοι περί υμών, ότι έριδες εν υμίν εισί. Λέγω δε τούτο, ότι έκαστος υμών λέγει. Εγώ μεν ειμί Παύλου, εγώ δε Απολλώ, εγώ δε Κηφά, εγώ δε Χριστού. Μεμέρισται ο Χριστός;